Farba na podłogę

Podajemy przepis:
15 deka (9 łutów) białego wosku dać do zimnej wody, domięszać trochę ługu, dać na ogień i mięszać ciągle, dopóki nie zacznie się gotować.
Poczem odstawiwszy, mięszać dopóki nie ostygnie.
4 deka (2 ¹/₂ łuta) kleju stolarskiego rozpuścić w garnuszku: gdy ostygnie, wlać do wosku, jak również 4 deka (2 ¹/₂ łuta) orleanu i 7 deka (4 łuty) złotego satynoboru.
Tą masą posmarować podłogę, a gdy wyschnie, wyfroterować.
Ilość powyższa wystarcza na dwa mniejsze pokoje.
_______________________
W materiale zachowano oryginalną pisownię

Słowniczek:
BIAŁY WOSK - Cera alba jest to wybielony w słońcu lub za pomocą substancji utleniających wosk żółty (wydzielina z gruczołów woskowych pszczół). Jego właściwości i zastosowania są identyczne jak wosku, z którego się go otrzymuje.

ŁUG - nazwa zwyczajowa wodnych roztworów wodorotlenków, w tym przypadku chodzi o
środek wybielający, zawierający ług sodowy.

ORLEAN - potoczna nazwa annato, żółtopomarańczowego barwnika terpenowego.
Jest mieszaniną karotenoidów, otrzymywany naturalnie z nasion drzewa tropikalnego arnoty właściwej. Jest to nazwa surowego wyciągu, którego ekstraktami są biksyna (rozpuszczalna w tłuszczach) oraz norbiksyna (rozpuszczalna w wodzie).
Zastosowanie: w przemyśle spożywczym jako dodatek do żywności do barwienia margaryny, olejów roślinnych, żółtych serów, ciast, oznaczany jako E160b, barwienie tkanin na kolor pomarańczowy, wyrób farb.

SATYNOBOR – współcześnie używana nazwa satynober, ochra satynowa z Monte Amiata, prowincja Grosetto (Włochy), świetlisty złoto-pomarańczowy, odcień odmienny od brunatnego satynobru niemieckiego.
Pigmenty ziemne zwane również kopalnymi, są to najczęściej tlenki lub nierozpuszczalne sole metali. Zawierają domieszki glinokrzemianów i kredy. Doskonałe do barwienia farb olejnych, akrylowych, akwareli, temper, gwaszy, farb ściennych; jako domieszka do barwienia cementu, ceramiki, szkła wodnego, przy pracach konserwatorskich i in. Ochra o świetlisto złoto-pomarańczowym odcieniu, odmienny od brunatnego satynobru niemieckiego.

Dawne miary i wagi
1 łut = około 13 gramów, ¹/₂ łyżki stołowej

Przepis zaczerpnięty z książki: 366 obiadów. Znakomita kuchnia krakowska, autor; Maria Gruszecka. Wydanie z 1895 roku.